وکیوم تراپی زخم یا NPWT چیست؟
وکیوم تراپی یا همان درمان زخم با استفاده از فشار منفی (NPWT) متدی برای خارج شدن مایعات و عفونت از زخم برای تسریع روند ترمیم و بهبودی زخم می‌باشد. این روش به این صورت است که پزشک، کارشناس زخم یا پرستار (شخصی که در زمینه وکیوم تراپی دارای تخصص است)، یک پانسمان مخصوص وکیوم تراپی را روی زخم قرار می‌دهد و آن را با استفاده از یک لوله به دستگاه وکیوم تراپی که در واقع به عنوان پمپ خلأ کار می‌کند، متصل کرده تا فشار هوای منفی بر روی زخم اعمال شود.
ایجاد فشار هوای منفی به این صورت است که فشار هوای روی زخم کمتر از فشار هوای موجود در محیط شود. این فشار هوای منفی اعمال شده موجب می‌شود که لبه‌های زخم به سمت یکدیگر کشیده شوند و زخم از همه اطراف آن ترمیم می‌شود.
در یک کلام وکیوم تراپی یکی از روش‌های درمان زخم است که موجب تسریع در روند بهبودی، ترمیم و درمان زخم می‌شود. از آنجا که وکیوم تراپی با ایجاد فشار منفی در ناحیه زخم عمل می‌کند، این روش با نام NPWT (Negative Pressure Wound Therapy) نیز شناخته می‌شود.
فشار منفی در واقع با استفاده از یک دستگاه به ناحیه زخم اعمال می‌شود به این صورت که دستگاه از طریق لوله به یک کیت پانسمان متصل شده و کیت بر روی زخم قرار می‌گیرد که در نتیجه موجب درمان و التیام زخم می‌شود.
وکیوم تراپی یا همان درمان زخم با فشار منفی یا NPWT یکی از بهترین جایگزین‌ها برای درمان زخم بستر، زخم پای دیابتی و انواع سوختگی‌های درجه ۲ و ۳ می‌باشد. این موضوع که آیا بیمار، کیس درمان با وکیوم تراپی هست یا خیر توسط پزشک متخصص و بر اساس نوع زخم تعیین می‌شود.
وکیوم تراپی چگونه زخم را درمان می‌کند؟
برای درمان زخم با وکیوم تراپی، بهترین فشار منفی چیزی در حدود ۱۲۵ میلی متر جیوه با استفاده از یک دوره فشار متناوب به مدت ۵ دقیقه و بعد از آن ۲ دقیقه وکیوم است. البته این اعداد بسته به نوع زخم و مشخصات بیمار متغیر خواهد بود.
در حین وکیوم تراپی زخم چه اتفاقی می‌افتد؟
- به علت مکش و اعمال وکیوم در زخم، جریان خون به سمت زخم افزایش می‌یابد.
- تورم بافت کاهش می‌یابد.
- مایعات اضافی زخم و عفونت که ممکن است سبب کاهش رشد و تکثیر سلولی شوند را جذب کرده و وارد محفظه ای در سمت دستگاه می‌کند.
- تعداد باکتری‌ها را کاهش می‌یابد.
نکته دیگری که در این بحث وجود دارد این است که روش وکیوم تراپی متناوب، ساختار سلول‌‌ها را می‌تواند در بستر زخم تغییر دهد و موجب به وجود آمدن سیگنال‌های داخل سلولی شود که در نهایت منجر به افزایش میزان تقسیم سلولی و تشکیل بافت گرانوله می‌شود.
مزایای وکیوم تراپی زخم:
- کاهش تورم و التهاب زخم
- کاهش بار میکروبی و همچنین کاهش خطر عفونت باکتریایی
- افزایش یافتن جریان خون به زخم
- کاهش یافتن کلی درد و ناراحتی ناشی از زخم
- کشیده شدن ملایم لبه‌های زخم به سمت یکدیگر و تسریع روند بهبودی و التیام زخم
- تعویض کمتر پانسمان زخم در مقایسه با دیگر روش‌های درمان زخم
موارد استفاده از وکیوم تراپی زخم:
می‌شود گفت تقریبا می‌توان هر زخمی را با استفاده از وکیوم تراپی درمان کرد به شرط اینکه ناحیه اطراف زخم را به طور کامل ببندیم و زخم را در طول درمان محافظت کنیم. اما به طور کلی در موارد زیر می‌توان از روش درمان زخم با استفاده از وکیوم تراپی زخم استفاده کرد:
- زخم بستر یا فشاری
- زخم پای دیابتی
- زخم های حاد
- زخم ناشی از تروما
- زخم های سوختگی
- زخم پا و انگشتان
- زخم های به جا مانده بعد از جراحی
- زخم های ناشی از پیوند یا گرافت پوستی
موارد منع استفاده از وکیوم تراپی:
علاوه بر تمام مزیت‌های وکیوم تراپی و استفاده از آن در انواع زخم ها، در یک سری از موارد بهتر است که از درمان زخم با استفاده از وکیوم تراپی خودداری شود و از سایر روش‌های درمان زخم استفاده شود.
- زخم‌های نزدیک به مفاصل که احتمال باز شدن مجدد آن‌ها وجود دارد.
- زخم‌های عفونی
- زخم های ناشی از سرطان پوست
- زخم هایی که موجب دیده شدن رگ‌ها و اندام‌های داخلی بدن شوند.
- زخم های موجود در نواحی که گردش خون ضعیفی دارند.
- زخم هایی که در نواحی پوست نازک بوده و آسیب‌پذیری بیشتری دارند.
عوارض وکیوم تراپی زخم:
بروز عوارض در وکیوم تراپی زخم یکی از موارد بسیار نادر است که ممکن است برای بیمار رخ دهد که می‌توان به آن‌ها اشاره کرد:
- آسیب به پوست در ناحیه اطراف زخم
- چسبیدن بافت گرانوله به پانسمان
- احساس درد زیاد در ناحیه اطراف زخم
- ایجاد فیستول
- خونریزی زخم
- کاهش گردش خون در ناحیه اطراف زخم
برای مشاوره تخصصی رایگان و تامین تجهیزات و دستگاه های وکیوم تراپی با شماره زیر تماس بگیرید.
۰۹۳۰۴۹۵۳۳۱۱
