همانطور که میدانیم عضلات قلب برای ایجاد انقباض و انبساط لازم جهت پمپ نمودن خون به نقاط مختلف بدن و یا به عبارت دیگر ایجاد فشار خون مناسب برای به حرکت در آوردن خون در سیستم انتقال خون در بدن، نیاز به یک سیستم مستقل تحریک الکتریکی دارد. یکی از مشخصه‌‌‌‌های مهم که بیانگر سلامت و یا بیماری قلبی است، چگونگی عملکرد این سیستم است. برای اینکه بتوان نحوه کارکرد این سیستم را مورد مطالعه قرار داد، راه‌‌‌‌های گوناگونی وجود دارد. یکی از قدیمی ترین و پرکاربردترین روشها مطالعه چگونگی انتشار سیگنال‌‌‌‌های الکتریکی حاصل از عملکرد الکتریکی قلب را با نمونه برداری از نحوه انتشار این سیگنال در نواحی مختلف بدن مورد مطالعه و سنجش قرارداد.
الکتروکاردیوگرام یا ECG منحنی ای از فعالیت‌‌‌‌های قلب است که توسط دستگاهی به نام الکتروکاردیوگراف ثبت میشود. این دستگاه الکترود هایی دارد که با نصب روی نواحی مشخصی از پوست می‌توانند پیام‌‌‌‌های الکتریکی انقباض قلب را دریافت و روی کاغذ ثبت کنند. منحنی ثبت شده از سه موج P, T و QRS تشکیل میشود.
در نوار قلب استاندارد به صورت اتوماتیک یا دستی ۱۲ نوع مختلف نوار گرفته میشود. در هر نوع سیم‌‌‌‌های خاصی دریافت الکتریسیته را بر عهده دارند تا در نهایت نمایی کامل از قلب برداشته شود. ۶ نوار اول وظیفه ثبت لیدهایی از دست و پا را به عهده دارند و ۶ نوار دوم مربوط به سیم‌‌‌‌های جلوی قلبی میباشند.
